Bloedstollend: Max nog 12 punten te gaan
De avondzon hing laag boven het Losail International Circuit toen de lichten uitgingen voor wat de spannendste titelontknoping sinds jaren zou worden. Drie mannen, één kampioenschap, en nog één kans om geschiedenis te schrijven. Max Verstappen, de jager. Lando Norris, de leider. Oscar Piastri, de stille sluiper. En boven hen allen: 57 ronden spanning, strategie en stalen zenuwen.
Iedereen wist dat de start bepalend kon zijn. Terwijl de vonken onder de auto’s wegschoten, reageerde Max messcherp. In een vloeiende beweging ging hij langs Norris en plantte zijn Red Bull op de tweede plek. De toon was gezet. Piastri bleef vanuit pole ongenaakbaar, maar Verstappen zat hem als een schaduw op de hielen.
Norris daarentegen leek verrast, misschien zelfs aangeslagen. Hij verloor niet alleen positie, maar ook ritme. In een kampioenschapsweekend telt elke meter, en Verstappen had de eerste tik uitgedeeld.
In ronde 7 sloeg het toe: Nico Hülkenberg en Pierre Gasly raakten elkaar, brokstukken vlogen over de baan, en de safety car kwam naar buiten. Een moment van stilte, maar ook van onrust. Pirelli had vooraf strenge limieten opgelegd — maximaal 25 ronden per set banden — en nu werden strategieën in één klap herschikt. Teams bladerden panisch door hun plannetjes B, C en D.
Waar Red Bull scherp reageerde, maakte McLaren een cruciale fout. Een verkeerde bandeninschatting, een te vroege stop, en het verkeerde moment om Norris te laten pushen. Het leek een klein detail, maar in Formule 1 betekenen millimeters verschil soms miljoenen.
Piastri bleek de enige McLaren-coureur die overeind bleef. Hij behield zijn tweede plaats na het chaosmoment en toonde volwassenheid die zijn leeftijd tartte. Norris echter, zakte terug. Elke ronde leek zijn auto meer te worstelen. De snelheid was weg, de grip verdween, en toen de laatste stint begon, was één ding duidelijk: Verstappen rook bloed.
Rond de helft van de race had Verstappen zijn Red Bull volledig onder controle. Hij had het tempo, hij had de banden, en hij had de honger. Piastri hield knap stand, maar verdedigde meer tegen het onvermijdelijke dan tegen zijn directe rivaal.
Uiteindelijk moest de jonge Australiër buigen, maar slechts in de klassering, niet op de baan. Piastri kwam als tweede binnen, maar Verstappen greep de volle buit. Een overwinning die harder nodig was dan wie dan ook had durven dromen.
Norris vocht dapper terug, maar kwam niet verder dan de vierde plaats. Een magere oogst op een beslissend moment.
