Diva’s op het ijs vs. de ‘Gouden meiden’

Met een typische modellen­look, een vleugje elegantie en een snufje chagrijn, stapte Jutta Leerdam (24)voor het eerst de catwalk op tijdens de fashionweek in Milaan. Maar haar ware podium? Dat bevindt zich op het ijs, waar ze met haar zwiepende blonde lokken en onverwoestbare eyeliner iedereen laat zien wie de baas is.

Toch lijkt het gesprek in (sport)interviews altijd weer af te dwalen naar haar liefdesverhaal met de Amerikaanse influencer en bokser Jake Paul (26). Samen vormen ze een glamoureus en opvallend duo dat sport en entertainment naadloos combineert. Volgens Jutta moeten we niet te veel geloven van het ‘bad boy’-imago van haar vriendje: „Jake is heel spiritueel. Hij mediteert veel en dat leert hij mij. Uiteindelijk is hij ook gewoon een jongen uit Ohio en ik een meisje uit het Westland. Samen zijn we een heel sterk team.” Sinds Jutta de liefde heeft gevonden, heeft ze de smaak van het luxeleven te pakken gekregen.

Dallas

Met droom­vakanties in Miami en Tulum, en bijzondere momenten in Dallas, waar ze tijd doorbrengt in Jake’s villa. Haar reisstijl is net zo stijlvol als zijzelf: ze zweert bij privéjets, met een Dior-tas aan haar arm en een zonnebril op haar neus. En natuurlijk was ze aanwezig toen Jake het opnam tegen Nate Diaz in Dallas, waar hij op spectaculaire wijze arriveerde in een legertank.

Glamour

Toch is er geen twijfel mogelijk: Jutta’s liefde voor het schaatsen is onwrikbaar, zelfs te midden van alle glitter en glamour. Haar doel blijft eenvoudig: gouden medailles winnen, records aan flarden rijden en haar concurrenten in het stof laten happen. „Ik wil no matter what presteren.” Jutta heeft een toegewijd team van coaches en fysiotherapeuten om zich heen, samen met hypermoderne schaatsschoenen, uitgebreide medische onder-steuning en geavanceerde trainingsapparatuur. Ze is haar eigen merk geworden, en smult van sociale media en alle aandacht die daarbij hoort. 

Met 3,5 miljoen trouwe Instagramvolgers en winst-gevende samenwerkingen, is ze uitgegroeid tot een ware schaatsinfluencer. Haar jaarlijkse inkomsten worden geschat op zo’n €400.000 inclusief sponsordeals en prijzengeld van schaatswedstrijden. Deze twintiger heeft al een gespekte spaarrekening met een geschatte waarde van €1 tot 1,5 miljoen.

Gouden meiden

De genoemde bedragen staan mijlenver af van wat voormalig schaatskampioen Carry Geijssen-Langkruis (76) zich ooit had kunnen voorstellen. In de jaren zestig maakte ze deel uit van de ‘Gouden meiden’, een groep Nederlandse vrouwelijke schaatsers, onder wie ook haar vorig jaar overleden goede vriendin Stien Baas Kaiser. Vrouwen­schaatsen stond begin jaren zestig nog in de kinderschoenen. Kunstschaatsers waren er genoeg, maar hardrijden werd gezien als mannensport.

Koningspaar

Aanvankelijk werden de dames dan ook weggelachen en tegengewerkt, maar in 1968 verrasten ze iedereen met een prijzenregen op het WK in Helsinki. In datzelfde jaar schreef Carry schaats- geschiedenis door als allereerste Nederlandse een gouden medaille (op de 1000 meter) te winnen op de Olympische Spelen, zelfs eerder dan een man. Op diezelfde Winterspelen in Grenoble pakte ze ook de zilveren medaille. Prinses Beatrix en prins Claus waren er persoonlijk bij om haar te feliciteren. Aan DenD vertelt Carry: „Beatrix gaf me zelfs een kus. Na de wedstrijd zaten we met het koningspaar en de meiden in een buffetrestaurant. Ze had een beker yoghurt over en vroeg: ‘Wil jij dit hebben?’ Nou, dat leek me wel lekker. Op een gegeven moment vroeg ik haar: ‘Hoe krijgt u altijd zo’n prachtig kapsel?’
Ze antwoordde: ‘Daar heb ik zo een foefje voor.’ Toen heb ik maar niet verder gevraagd, het zal wel iets met haarstukjes te maken hebben gehad. We zijn zelfs samen met hen naar het schansspringen gereden, dat vond ze geweldig, samen met de andere schaatsmeiden.”

Helemaal niks!

Ondanks al haar successen heeft Carry geen cent aan haar schaatscarrière overgehouden. „Helemaal niks, nul! We gingen schaatsen omdat we wisten dat we goed waren en we bereid waren alles te geven. Geld was het laatste waar we aan dachten. We kregen hooguit 10 gulden per week als zakgeldvergoeding. Schaatsen was onze hobby, we zagen het niet als een beroep.” Carry werkte bij een verzekeringsmaatschappij, nu Delta Lloyd. „Het salaris dat je toen verdiende was heel gewoontjes,” merkt ze op.

Kever cadeau

Toen ze olympisch kampioen werd, kreeg ze wel een spectaculaire parade in Amsterdam. „Ik werd  binnengehaald met een prachtige koets, voortgetrokken door paarden, vanaf het Muiderpoortstation naar mijn ouderlijk huis bij de Schellingwouderbrug. De buurt had geld ingezameld om me een auto cadeau te doen, een Volkswagen Kever.”

Primitiever

De K.N.S.B. had aanvankelijk weinig interesse in het vrouwen­schaatsen en gaf zelfs geen trainer. De vrouwen zetten door en wisten Piet Zwanenburg als coach te krijgen.” „Tegenwoordig hebben ze een team van twintig mensen om zich heen, maar des­tijds hadden we er slechts één. We hadden geen medische onder­steuning of fysiotherapie, alleen ome Piet. Hij sleep zelfs onze schaatsen. Alles was veel
primi­tiever.” In tegenstelling tot mannen werden vrouwen destijds niet als topsporters beschouwd en moesten ze voor alles zelf zorgen, inclusief hun kleding. Schaatsmutsen werden met zelfgehaakte koordjes onder hun kin vastgehouden. „Bij het wereldkampioenschap dames allround in Oulu, Finland, in 1965, zagen andere landen er pico bello uit in bijpassende tenues, terwijl wij drieën in ons eigen kloffie rondliepen.”

Eetprobleem

Ook een trainingskamp in Oslo, voorafgaande aan het WK, moesten Carry en haar mede-schaatsers zelf financieren. „We sliepen in stapelbedden in een jeugdherberg, terwijl de mannen in hotels verbleven. Maar ja, wij kwamen net kijken. Gelukkig kregen we na onze overwinning het geld terug dat we hadden uitgegeven aan dat trainingskamp in Noorwegen.” Jutta sprak eerder openlijk over het eetprobleem dat ze ontwikkelde om maar zo dun mogelijk te willen zijn. In de tijd van Carry was dat totaal niet aan de orde. „Mijn moeder zorgde voor een warme maaltijd als we ’s avonds om half negen na de training thuiskwamen. We aten vaak vlees, groenten en aardappelen.” 

Mooie meid

Carry vervolgt: „In die tijd letten we niet zo op ons dieet, en ik was dol op toetjes zoals yoghurt, vla of zelfgemaakte butterscotch-vla.” Carry is vol lof over de nieuwe generatie. „Ik vind het heel leuk wat Jutta Leerdam allemaal doet. En ze rijdt nog hard ook! Ze heeft een sterke wil om te schaatsen en veel talent. Ik snap wel dat ze dat wil uitbuiten. Ze is niet alleen een mooie meid, maar ze weet zich ook goed te presenteren. Het hele influencer-gedeelte past goed bij haar. Ze is echt een showvrouw.” 

Ultieme droom

Het olympisch goud is Jutta’s ultieme droom. Wie weet, misschien staat zij tijdens de volgende Winterspelen in 2026 in Milaan wel op het hoogste podium, bijna zestig jaar na Carry’s legendarische overwinning op de Olympische Spelen.