Het jaar van Amalia – deel 2: Anders dan gepland
In februari is haar eerste solo-optreden. Voor het eerst staat Amalia, zonder haar ouders aan haar zijde, midden in Vlissingen, met wind in haar haren en zicht op het water. „Ik doop u, Den Helder, en ik wens u en uw bemanning een behouden vaart”. Het gaat om de doop van marineschip Zr.Ms. Den Helder; haar eerste officiële klus als kroonprinses. Het is alsof ze het al jaren doet: rustig, geconcentreerd, waardig. Haar vader was 24 toen hij zover was
Moeilijke tijden
Twee jaar nadat ze in stilte een veilig onderkomen vond in Spanje, keert Amalia in april terug naar Madrid om symbolisch afscheid te nemen van die onzekere periode. Op het Plaza de Oriente staat ze tussen duizenden tulpen die ze aan de stad schenkt. „In moeilijke tijden voelde Madrid als een veilige haven,” zegt ze in vloeiend Spaans. De tuin, zevenduizend tulpen sterk, is haar dankbetoon aan de stad die haar bescherming bood toen dat in Nederland even niet kon.
Ten val
In juni loopt het even anders dan gepland. Tijdens een rijles met haar paard Mojito komt Amalia ongelukkig ten val en breekt ze haar bovenarm. Ze wordt geopereerd in het UMC Utrecht, waar ze een paar dagen moet blijven. De geplande zomerfotosessie wordt uitgesteld, maar al snel maakt ze weer in het openbaar haar opwachting, met mitella. Haar vader noemt haar ‘stoer’. Morgen deel 3.
