Onze kerststerren van 2025: Suzan en Freek

Ze leken haast te gewoon voor hun roem. Twee Achterhoekers die zongen over thuiskomen en vasthouden, zonder glitter, zonder relletjes. Hun stemmen vulden de Ziggo Dome, maar hun hart bleef in die woon- kamer waar ooit alles begon. Hun eerste hit, Als het avond is, maakten Suzan Stortelder en Freek Rikkerink, Suzan & Freek, beroemd. Daarna volgden Goud, Dromen in kleur en volle zalen en uitverkochte Ziggo Domes. Tot 27 mei 2025.

Zo oneerlijk

Op Instagram verscheen die dag een zwart vlak met witte letters. Freek, 32, heeft uitgezaaide longkanker. Geen kans op genezing. Nederland hield de adem in. „Het voelt zo oneerlijk”, schreven ze. „We zijn al achttien jaar onafscheidelijk en hebben samen nog zo veel moois om voor te leven.” Binnen een uur stroomden de reacties binnen. BN’ers, collega’s, fans, onbekenden. „Alle liefde en kracht van de wereld,” schreef Chantal Janzen. “Heel veel sterkte”, zei Monica Geuze. De toon was overal dezelfde: ongeloof. Zelfs koningin Máxima reageerde een dag later. Ze had hen nog op Koningsdag zien optreden. „Ik vind het heel oneerlijk dat een jong persoon met zoveel voor zich hiermee te maken krijgt.” Maar tussen de regels van dat bericht stond ook nog iets anders: Suzan is zwanger. Een jongen, verwacht aan het eind van het jaar. Na eenmiskraam in 2024 en maanden van vruchtbaarheids­problemen voeldevde positieve test als een wonder. „Ons kindje vrolijkt ons ongelofelijk op.”

Geheim huwelijk

Suzan en Freek, sinds hun middelbare schooltijd bij elkaar, trouwden eind 2023 in het geheim. Ze spraken later van ‘een droomweekend, met alleen maar liefde, heerlijk tafelen, janken om de speeches en gedanst tot we niet meer konden.’ Achter die lichte toon zat de vanzelfsprekendheid van samen oud worden; een beeld dat enkele maanden later plots brak. „Het voelt allemaal nog zo onwerkelijk en beangstigend,” schreven ze, „omdat ons beeld van ‘lekker samen oud worden’ nu ineens geen vanzelfsprekendheid is.”

Hartstikke goed

Freek begon in juni met levensverlengende medicatie. Geen chemo, wel tabletten die de ziekte moeten afremmen. Tot ieders verbazing voelde hij zich al snel “hartstikke goed”. „Het is zo bijzonder om te merken hoe veerkrachtig je brein is. De eerste week hebben we alleen maar gehuild, zo angstig als we waren omdat je opeens de controle over je leven en toekomst kwijt lijkt te zijn. Nu, tweeënhalve week later, komt er elke dag wat meer zonlicht en rust in onze dagen.” Ze besloten hun optredens te hervatten. Niet om te doen alsof alles normaal was, maar juist om het leven te vieren. „Waarom zouden we stoppen met leven en thuis op een stoel gaan zitten wachten terwijl we óók samen kunnen doen wat we het allerliefst doen?”

Hand op schouder

Op 27 juni, precies een maand na het nieuws, stonden ze op Concert at SEA. Hand in hand. De zon scheen, het publiek was muisstil. Suzan legde even haar hand op Freeks schouder. Ze openden met Dromen in kleur en Freek zei wat iedereen voelde: dat geluk en verdriet elkaar niet hoeven uit te sluiten. Halverwege brak zijn stem. „We proberen de toekomst los te laten,” zei hij. „Laten we vandaag het leven vieren.” Het applaus duurde minuten. Suzan, zichtbaar zwanger, grapte: „Ik kan dit niet aan.” Daarna lachten ze. Tranen van geluk, zeiden ze later. Wat volgde was een zomer vol contrast. Overdag ziekenhuis, ’s avonds festival. Tussen soundchecks en echo’s door deelden ze online korte berichten: ‘We genieten van alles wat goed gaat.’ Suzan verstopte crackers achter het podium tegen haar zwangerschapscravings. Freek hield haar hand vast terwijl ze zong. En de baby trapte mee op het ritme. Suzan: „De echo’s zien er goed uit, daar halen we nu al ons geluk uit. We kunnen niet wachten om de babykamer in te richten.”

The Voice

In die periode verscheen ook de volgende verrassing: een foto van The Voice of Holland. ‘Je ziet het goed: we zijn er gewoon bij,’ schreven ze. Waar iedereen dacht dat ze zouden afhaken, namen ze juist plaats in de rode stoelen. ‘Onder het motto doen waar je blij van wordt’, aldus het stel. Binnen de nieuwe coachopstelling met Ilse de Lange, Dinand Woesthoff en Willie Wartaal brachten ze iets wat in het nieuwe hoofdstuk van het programma ook wel echt nodig was: normaliteit. 

Een nieuw mens

In het najaar deelde Suzan opnieuw iets persoonlijks. Over haar miskraam, over het lichaam dat ze weer leerde vertrouwen. „Dat ik gewoon in staat blijk te zijn een nieuw mens te maken, dat raakt me als ik erover nadenk. Als we in de auto zitten heeft Freek de hele weg z’n hand op mijn buik, zodat we hem samen kunnen voelen. Over een tijdje kunnen we ‘m vasthouden en écht leren kennen, wat een rijkdom.” Freek liet op zijn verjaardag weten: „33 jaar, het jaar waarin we eindelijk ouders mogen worden, onze grootste wens. De afgelopen weken ben ik er nog maar eens extra achter gekomen wat onvoorwaardelijke liefde betekent.”

Lotgenoten

Hun openheid deed iets. Longartsen vertelden dat jonge niet-rokers zich door Freeks verhaal eerder laten onderzoeken. Lotgenoten schreven dat ze zich minder alleen voelen. Een jonge vrouw reageerde: „Mijn vriend kreeg vorig jaar dezelfde diagnose. Jullie woorden helpen ons elke dag.” Dat Suzan & Freek ervoor kozen om tóch te blijven zingen, noemde psychiater Dirk De Wachter volkomen menselijk. „Dat is wat artiesten doen. Ze geven troost aan mensen die dezelfde pijn ervaren.”

Bij Jinek 

Eind oktober 2025 zaten ze bij Eva Jinek aan tafel. Hun eerste televisie-optreden sinds de diagnose. Freek sprak open over de eerste symptomen; stekende pijn in zijn zij, een hardnekkig hoestje, knobbels in zijn nek. Hij dacht eerst dat het corona was, tot de longarts binnenkwam, en ze meteen zagen dat het compleet foute boel was. „Ik heb in beide longen een tumor zitten. En in de lymfeklieren, in mijn nek en in mijn bijnieren. Maar het zit gelukkig niet in mijn hoofd”, vertelde Freek. En Suzan liet weten hoe ze wekenlang niet durfde te slapen. „Ik dacht: straks wordt hij niet meer wakker.” Freek voelt geen woede over zijn lot: „Ik weet niet op wie ik boos moet zijn. Dit is gewoon pech, ik heb gewoon het verkeerde lot getrokken.”

Therapiesessie

Freek vertelde de afgelopen tijd veel gelezen te over mensen in dezelfde situatie. „Hoe hebben zij het overleefd, wat hebben zij gedaan? Ik ben mij daar achttien uur per dag in gaan verdiepen, terwijl Suzan de babykamer aan het doen was. Ik ben mijn voeding gaan aanpassen, ik ben met veel mentale dingen aan de slag gegaan.” Verder is er hoop dat de nieuwe medicatie aan blijft slaan „Het gaat nu veel beter en daar proberen we ons aan vast te houden.” Hun nieuwe single Niemand is een openhartig lied over de periode na Freeks diagnose. Een klein, eerlijk nummer waarin ze beschrijven hoe hun wereld op zijn kop ging, maar waarin ook liefde en hoop doorklinken.

Kippenvel

Sociale media spreken van ‘dikke lagen kippenvel’. Longkanker Nederland prijst hun openheid. JFK noemt het ‘vol emotie, liefde en rauwe eerlijkheid.’ AD en PZC schreven over ‘een zeldzaam integer gesprek.’ Maar er was opmerkelijk genoeg ook kritiek. Johan Derksen noemde het bij Vandaag Inside ‘effectbejag’ en ‘goedkoop scoren.’ Waarop iemand online reageerde: „Johan Derksen die de integriteit van Suzan en Freek in twijfel trekt; wie is híj om dat te zeggen?”

Uitverkocht GelreDome

Hun agenda voor 2026 is bomvol. In mei wacht een serie van tien concerten in de GelreDome in Arnhem, ook staan ze geboekt voor Paaspop. En thuis, tussen echo’s en plannen, staat de babykamer klaar. Freek voelt zich stabiel. Suzan voelt de trappeltjes. Het leven gaat door.