Paul de Leeuw 60 jaar: blij met de rust die ouder worden brengt

Paul de Leeuw werd zaterdag zestig jaar. Sommige mensen vinden ouder worden moeilijk, maar de tv- en podcastmaker vindt het juist wel lekker. “Je weet dat je ouder wordt en je doet er helemaal niets aan”, vertelt hij aan het ANP. “Het brengt een bepaalde rust met zich mee en die vind ik heerlijk. Ik zie wel wat het leven me qua werk nog brengt.”
De verjaardag van De Leeuw werd groots gevierd. Hij kreeg een documentaire waarin kennissen en vrienden over hem vertelden, een VARAgids-special en hij nam maandag twee verjaardagsspecials van zijn podcasts De Leeuw Lult Verder op in Café Eik & Linde in Amsterdam. Deze specials zijn aanstaande woensdag en de woensdag erna te horen. “Wat ouder worden ook met zich meebrengt, is dat je wel gewoon de oudste van de tent bent als je ergens binnenkomt en dat je ‘seksualiteit’ in dat opzicht wel wat daalt”, vertelt hij na afloop van de opnames in het Amsterdamse café. “Maar ik heb er geen moeite mee hoor. Ik heb thuis een hele fijne man en mijn twee zoons, dus ik ben heel erg gelukkig.”
Van de VARAgids-special en de documentaire die te zien was op NPO 1 wist De Leeuw vooraf zelf niets af. Hij was daarom blij verrast door de mensen die over hem spraken, onder wie Simone Kleinsma, Olga Zuiderhoek, Hans Kesting en Youp van ’t Hek, en de oude fragmenten die hij terug zag. “Ik ben zelf niet zo van het terugkijken van mijn programma’s, dus er kwamen allerlei herinneringen terug aan dingen die ik heb gemaakt. Dat vond ik heel erg mooi.”
Lhbti-gemeenschap
Een belangrijk moment uit de tv-carrière van De Leeuw is het optreden met René Klijn. De zanger had aids en vertelde daar in 1992 bij De Leeuw openhartig over. De Leeuw denkt dat hij met onder meer dat gesprek zich zeker heeft ingezet voor de representatie van de lhbti-gemeenschap op tv. “In onze tijd was dat een heel lastig onderwerp om over te praten. Soms denk ik wel eens: was ik maar in deze tijd jong geweest”, vertelt hij. “Maar nu geef ik het stokje van vechten voor dit onderwerp door aan de nieuwe generatie. En dat pakken ze heel goed op.”
Spijt heeft De Leeuw nooit van dingen, al vindt hij het jammer dat hij nooit “écht goed” is geworden in één ding, maar heel veel dingen “een beetje” kan. “Dat vind ik wel eens jammer”, zegt hij. “Maar spijt heb ik niet hoor, nooit. Ik doe alles wat ik graag zou willen. Je moet aan het eind van je leven niet bij jezelf denken: ‘had ik maar’.”
BuzzE