Steeds meer songfestivallanden verlangen naar Anouk-effect
Nederland werd jarenlang gezien als het lachertje van het Eurovisie Songfestival maar is tegenwoordig voor veel delegaties juist een lichtend voorbeeld. “Heel veel landen verlangen naar een Anouk-effect”, zegt Samya Hafsaoui, dit jaar opnieuw actief als Online Host van het songfestival, tegen het ANP.
Negen jaar geleden klom Nederland uit een diep songfestivaldal toen Anouk mee wilde doen aan het evenement. Dankzij haar eindigde de recordlange reeks van acht gemiste finales op rij. Sindsdien doet Nederland weer serieus mee met als hoogtepunten de tweede plaats van The Common Linnets in 2014 en de winst van Duncan Laurence in 2019.
Onder anderen Groot-Brittannië, Ierland, Tsjechië en Spanje hopen allemaal op eenzelfde kantelpunt als Nederland in de afgelopen jaren beleefde. “Zij zeggen allemaal: wij willen dat Anouk-effect”, merkt Hafsaoui achter de schermen in Turijn. “Ik weet niet eens of Anouk dat weet, dat ze hier zo wordt opgehemeld. Ik hoop het, want ze verdient het. Birds leeft heel erg in de Eurovision-canon en misschien niet per se in de canon van de Nederlandse muziek.”
Hamsterwiel
Dat het songfestival overal in Europa nu serieus wordt genomen is ook te danken aan de winnaars van de afgelopen jaren, die grote hits scoorden, en de jonge generatie die het evenement massaal heeft omarmd. “Je ziet nu dat steeds meer tieners heel gepassioneerd het songfestival volgen”, aldus Hafsaoui. “En je krijgt daardoor nu ook veel artiesten die echt fan zijn en die tien jaar geleden die omslag hebben meegemaakt met winnende liedjes als Satellite (2010) of Euphoria (2012). Die tieners van toen staan nu op het podium.”
Kwaliteit telt dus weer, ziet Hafsaoui. “Het imago van het songfestival met de rare kostuums en een hamsterwiel verdwijnt langzaam maar zeker. Je ziet gewoon dat de landen die hier nu zijn allemaal willen winnen. Dat is echt top. Ze leunen veel minder op de ‘campiness’ en de gezelligheid. Men denkt heel goed na over alle facetten.”
BuzzE
