Vraag het Maaike: ‘Ik haat het kind van mijn beste vriendin’

,,Zodra mijn beste vriendin, haar dochter van vijf meeneemt, is mijn dag verpest. Ze luistert niet, gilt, zeurt, schopt en dreigt. Ze slaat zelfs mijn vriendin als ze d’r zin niet krijgt en mijn vriendin laat het allemaal toe. Het kind hoort zelden ‘nee’ en ook mijn zoon vindt het vreselijk zo’n meisje dan om zich heen te hebben. Je kunt er echter niks van zeggen, het is hun enige kind (na jaren aan iui-en ivf-trajecten). Hoe kan ik mijn vriendin vaker zien, in afwezigheid van haar dochter, zonder door te laten schemeren dat haar kind me niet aanstaat?” 

L.B. uit H 

,,Iets over de opvoeding van een ander zeggen, laat staan van een goede vriendin is not done. Het levert weerstand op en dat is duidelijk niet wat jij wilt. Je zult moeten accepteren dat de vriendschap niet meer zal zijn zoals het was. Dat is overigens niet de schuld van het kind. Met de komst van haar kind is ze een moeder geworden en dat blijkt een andere dan jij wellicht verwachtte. Dit gebeurt heel vaak, ik heb ook zoiets meegemaakt. Maar het is haar keuze. Probeer het positief in te steken en zeg bijvoorbeeld tegen je beste vriendin dat je graag samen een dagje weg wilt, dat je even tijd zou willen om bij te kletsen. Het is aan haar waar zij de prioriteit legt. En daar kan jij dan je eigen conclusie uit trekken, lijkt me.”