Vroeger nam je je vriend mee naar kerst, nu je bijna-relatie

Fenomeen 1 

De nieuwe schaamte: een vriend. Vroeger wist je waar je aan toe was. Je kreeg verkering, zette een foto van hem online en binnen een uur had je dertig hartjes en drie keer “wat een leuk stel!”. Nu ligt dat anders. Een vriend hebben is ineens iets om je stil over te houden. Tenminste, als we Vogue mogen geloven. Wat ooit een statussymbool was (een partner, een plus-één, het bewijs dat je het leven op orde had) voelt nu een tikje… klef en burgerlijk. Gênant zelfs! En dat zie je overal: waar Instagram vroeger vol stond met jubelende stelletjes, zie je nu hooguit een hand op een stuur of een wazige schouder in de verte. Het vriendje is niet verdwenen, alleen gedegradeerd tot bijrol. In de oververzadigde datingmarkt geldt bovendien een ongeschreven regel: steek vooral niemand de ogen uit met je geluk. Dat voelt opschepperig. 

Fenomeen 2

Liefde op de derde date. Vergeet liefde op het eerste gezicht. Steeds meer mensen zeggen iemand pas na een paar ontmoetingen écht interessant te vinden en chemie te voelen. Volgens relatiedeskundige Rachel DeAlto van datingsite Plenty of Fish is de zogenaamde “soft launch” een gezonde ontwikkeling. „Ik ben een groot voorstander van drie tot vijf dates voordat je beslist of iemand iets voor je is.” 

Fenomeen 3 

Daten voor een goed verhaal. Niet elke date hoeft de liefde van je leven op te leveren; soms is een goed verhaal ook wat waard. Steeds meer singles gaan niet op pad om hun zielsverwant te vinden, maar gewoon om iets te beleven. Een diner dat nergens toe leidt, een ongemakkelijke wandeling, een verrassend leuk glas wijn. Daten “voor het plot”, noemen de Amerikanen het. Zoals iemand het samenvatte: „Misschien mislukt het, maar het wordt in elk geval een goed verhaal voor bij de kerstborrel.”

Fenomeen 4

Buiten je type vallen. De checklist is dood. Lengte, haarkleur, beroep waren ooit heilig, maar nu hopeloos ouderwets. Steeds meer mensen ontdekken dat hun ‘type’ vooral een beperking was. Waar vroeger de voorkeur uitging naar de surfer met gitaar, blijkt nu ook iemand met een boekenkast en een kruidentuintje verrassend aantrekkelijk. De nieuwe klik zit niet in uiterlijke kenmerken, maar in onverwachte gesprekken.

Fenomeen 5

De eerlijke ontmoeting. De nieuwe romantiek heeft genoeg van opsmuk. Geen filter, geen zogenaamd nonchalante knot, geen “ik ben zó rommelig” in een huis dat ruikt naar Diptique. Steeds meer daters laten het toneelspel varen. Ze verschijnen zoals ze zijn. Met ongekamd haar, zenuwen en soms een verkeerde grap. Eerlijkheid is het nieuwe verleiden: liever echt en een beetje ongemakkelijk dan glad en ongrijpbaar.

Fenomeen 6 

terug naar het label. Na jaren van vaagheid en situationships is duidelijkheid weer sexy. We willen weten waar we aan toe zijn. Niet “we zien wel”, maar: bezet, exclusief of bijna officieel. Steeds meer daters durven hun status hardop te benoemen, en zetten trots “wij hebben wat” op tafel. Liefde mag weer een naam hebben, al hoeft het vriendje zelf nog steeds niet pontificaal op Instagram.

Fenomeen 7

De rehabilitatie van de scharrel. De scharrel is bezig aan een comeback. Niet zo vluchtig als een swipe, niet zo zwaar als een relatie, maar precies daartussenin. In vakjargon heet het “zachte verbondenheid”, in gewoon Nederlands: even kijken waar het heen gaat.  Geen gedoe, geen paniek, geen toekomstplan op dag drie. De scharrel 2.0 dus.

Fenomeen 8

De datingdetox. Er is een groeiende groep singles die er even klaar mee is. Niet met de liefde, maar met het circus eromheen. Het eindeloze swipen, de gesprekken die dood­lopen, de ghosters en de “even niets serieus”-types: het hoeft allemaal niet meer. Steeds meer mensen gooien de apps van hun telefoon, spreken liever iemand via via en ontdekken dat een kerst zonder date óók best gezellig is.