Anky van Grunsven wist niet dat drie keer goud op rij zou kunnen

Anky van Grunsven kon in 2008 voor de derde keer op rij olympisch goud veroveren. Maar anders dan bij de eerste twee gouden plakken, waren de omstandigheden loodzwaar en wist ze dat het heel moeilijk zou worden. “Ik dacht dat gaat nooit lukken”, zegt Van Grunsven elf jaar later na haar olympische moment op de Spelen van Peking, waarbij de hippische evenementen werden afgewerkt in Hongkong.

“Het waren hele extreme Spelen vanwege de temperaturen. Het was heel vochtig en warm. Er was een kans op een tyfoon waardoor de wedstrijden over zeven dagen werden verdeeld in plaats van over vier dagen. Tussen de wedstrijden door was je telkens twee dagen vrij. Ik was stiknerveus. Het was maar de vraag hoe de paarden reageerden op de temperatuur.”

Het was niet alleen fysiek zwaar, ook mentaal vergde het zeer veel van de ervaren Van Grunsven. De topamazone van TeamNL kon de eerste Nederlandse sporter worden die op vijf Spelen een medaille pakte, waarvan drie gouden achter elkaar. Ze kon zich ook nog eens kronen tot meest succesvolle dressuurruiter aller tijden. “Ik hield me niet met dat soort dingen bezig. Daar heb je niets aan. Ik wist het wel natuurlijk en had wel goud als doel gesteld. Ik was vooral bezig met wat ik op dat moment moest doen en niet met wat daarna zou komen.”

Hoofd en gevoel niet in balans

Toch erkent ze dat ze in tweestrijd zat met zichzelf. “Ik legde mezelf wel de druk op om die derde gouden medaille. Ik mocht er alleen van mezelf niet aan denken. Mijn hoofd en gevoel waren niet in balans.”

Toen kwam de individuele kür. Haar grote rivaal, de Duitse Isabell Werth moest voor Van Grunsven de ring in. “We hoorde dat het misging bij haar. Dat maakte mijn kansen veel beter. Ik moest alleen nog wel rijden en niet denken dat het goud al binnen was.” Van de kür kan ze niet veel meer herinneren. “Ik wist wel dat het goed ging. Ik reed de laatste lijn op en dacht: die is binnen. In mijn hoofd had ik al gewonnen. Ik moest alleen nog de officiële uitslag afwachten.”

Verschrikkelijke dagen

“Dit nooit weer”, was het eerste wat Van Grunsven zei nadat ze uit de ring stapte. “Ongelooflijk”, was haar tweede reactie, zich realiserend dat ze nu drie keer olympisch goud heeft. “De afgelopen dagen waren verschrikkelijk, maar dit maakt alles goed. Ik heb op safe gereden, geen risico’s genomen. Gezien de andere resultaten moest dat voldoende zijn. Het is gelukt.”

Elf jaar later heeft Van Grunsven voor elke gouden medaille een verhaal. Het goud van Sydney hoorde bij haar toenmalige paard Bonfire. “Dat was een mooie droom die uitkwam.” De gouden plak vier jaar later in Athene met Salinero was zeer emotioneel omdat ze het jaar ervoor haar vader had verloren en een been had gebroken.

De gouden kür op de individuele dressuur in 2008, wederom met Salinero, was haar “allerzwaarste” kampioenschap. “Ik was supertrots. ‘Oh, ik heb gewoon drie keer op rij goud. Wat knap van mezelf’ was het eerste wat me te binnenschoot na de kür. Ik wist niet dat het zou kunnen. ”

BUZZS